Jestem niepoprawnym optymistą, ale do wczoraj myślałem, że najpiękniejszy dzień w życiu mam już za sobą. Pomimo daty, która ewidentnie wskazywała na moje urodziny, 16 kwietnia 2014 nie zdawał się różnić od np. środy w tamtym tygodniu. Nic nie podejrzewając, po dniu pełnym spotkań (za które serdecznie dziękuję) wróciłem do domu. Wszedłem do mieszkania i stojąc w przedsionku zdziwiłem się, dlaczego zamknięte są drzwi do kuchni czy te do salonu. Pociągnąłem za jedną z klamek i zmiótł mnie niepowtarzalny widok – (prawie) wszyscy najbliżsi skumulowani w jednym miejscu. Balony na suficie, stół i szafka uginająca się od przystawek, szampan, piękny tort z petardą, a przede wszystkim przyjaciele śpiewający sto lat… Rzadko zdarza mi się nie mieć nic do powiedzenia, ale wiedziałem, że słowa nie są w stanie wyrazić co w tej chwili czuję… Byłem zaskoczony i podekscytowany. Nikt nigdy nie zrobił mi tak dużej niespodzianki. Należę do wąskiego grona osób, które potrafią wyczuć kiedy „coś się święci” (np. od dziecka wiedziałem gdzie „Św. Mikołaj” chowa prezenty). Dziękuję za masę życzeń, także od osób, z którymi nie mam w ogóle kontaktu – to niesamowicie miłe. Nie ukrywam, że na wiele życzeń liczyłem […], niektóre wprawiły mnie o refleksje… Niech się spełniają! ;D Jagoda, Monika, Kinga, Salvadore, Aga, Dryll, Basia, Maja, Dawid, Kamil, Staś, Damian, Kajo – jesteście najlepsi. Dziękuję za niesamowite prezenty m. in. książkę ze zdjęciami i wpisami z bloga! Za okładkę Vogue’a z moją podobizną w antyramie, czapkę z wiatrakiem, stroik do gitary Fender, masę (celowo pomieszanych i nie do pary) skarpet w hamburgery, Jarzębiak :D Kinder niespodzianki, kisiele, książkę „Chcę żyć” autorstwa Izy Bartosz, kartki z pięknymi życzeniami i inne… Przez całe przyjęcie bałem się, że to tylko sen. Jeszcze nie mogę dojść do siebie.
Korzystając z chwili świąt wielkanocnych i momentu kiedy mam najmniej spraw do załatwienia, jadę do Zielonej Góry. Minęło wiele miesięcy od mojego ostatniego pobytu w rodzinnym mieście. Później krótkie odwiedziny u współlokatorki Jadzi w Toruniu, a na początku przyszłego tygodnia direct booking i wylot do Szwecji, do Sztokholmu. Czas spędzony w podróży chcę przeznaczyć na czytanie książek i pisanie pracy licencjackiej, która jest zdecydowanie zbyt czasochłonna.
instagram: @RAFALOZY
twitter: @RAFALOZY
